De zonde bok en internationale dwaasheden
Het is al eeuwen een internationaal, maar
kwalijk gebruik de Joden de schuld te geven
van allerlei narigheid en problemen. Vaak als
een soort rookgordijn om eigen problemen,
fouten of onmacht te verbergen.
Als er in de Middeleeuwen pest uitbrak,
bronnen vergiftigd waren of een kind werd
vermist, werden de Joden al snel als
schuldigen aangewezen. Bloedige pogroms
en vervolgingen waren het tragische gevolg.
De Joden werden als zondebok gebruikt om
eigen falen te verhullen.
Einde 19e eeuw kregen de Joden de schuld
van het onderdrukkende kapitalisme.
Een paar decennia later werden de Joden schuldig verklaard aan het communisme.
Geen kwaad in de wereld, of de Joden kregen de schuld.
Een makkelijke zondebok. In Duitsland riepen de Nazi's : "Die Juden sind unser Unglück". Zogenaamde
Christenen deden daar nog een schepje bovenop door keihard op te merken: "Ze hebben immers
Christus gekruisigd". Tegenwoordig zegt men het laatste iets anders maar even venijnig: "De Joden
moeten eerst Christus maar eens aannemen".
Na 1948 werd Israël als schuldige aan het leed van de Palestijnse vluchtelingen aangewezen. Toen was
Israël, met name de Israëlische dorpen en steden op de Westbank, de oorzaak van de explosieve
situatie in het Midden Oosten. En nu Israël na 7-10-2023 een einde aan de macht van Hamas gaat
maken krijgen ze de schuld van alle burgerslachtoffers die er zouden vallen, waarvan de meesten
Hamas leden zijn die er als burgers uitzien. Er dreigen inderdaad grote gevaren. Het gevaar dat de
kankercellen van het Moslim zelfmoordterrorisme zich over de (westelijke) wereld gaat verspreiden.
Het gevaar dat een vijfde of zesde oorlog rond Israël niet meer in de hand te houden is. Het gevaar
dat men vreest als Israël de atoomfabrieken van Iran onklaar gaat maken. Die gevaren worden op
Israël afgeschoven. Daar gaat het zogenaamde vredesproces ook om. Ook hier wijst de vinger weer
naar Israël. Die vinger wordt vergezeld met heel wat dwaasheden, die bij politiek correcte taal zijn
gaan horen. Ik noem er een paar:
Men zegt: "Als Israël maar tot overeenstemming zou komen met de Palestijnen, dan komt er vrede".
Men denkt er niet aan dat als Israël toegeeft aan de eisen van de Palestijnen (vluchtelingen terug;
Oost Jeruzalem als hoofdstad van een Palestijnse staat; alle Joden uit 'hun' land, uit Judea en
Samaria) dit het einde van de staat Israël betekent. Wat inderdaad de bedoeling, niet alleen van
Hamas, maar ook van Abbas en de zijnen is.
Als Israël er maar voor zorgt dat er een Palestijnse staat komt, dan zal dat een grote stap zijn naar
vrede in het Midden Oosten. Dat Hamas maar ook de andere moslimstaten zelf dit niet willen,
aangezien zij degenen zijn die Israel niet willen erkennen als staat en alleen op hun vernietiging uit
zijn, daar heeft niemand het over. Men sluit bewust de ogen dat die Palestijnse staat niets te maken
heeft met de vele andere problemen en spanningen bijvoorbeeld in Iran en Irak in die regio. Iran zal
heus niet ophouden met het werken aan de atoombom en de zelfmoordaanslagen in Irak zullen niet
ophouden als er een Palestijnse staat is. Syrië zal niet ophouden de invloed in Libanon te vergroten.
Hamas en Hezbollah zullen niet ophouden Israël te blijven bedreigen en bestoken. Ook voor het feit
dat het de Palestijnen zelf zijn die alle voorstellen van Israël heeft afgewezen.
De nederzettingen zouden een bedreiging zijn voor de wereldvrede. De bouw rond en in de
nederzettingen moet totaal worden gestopt. Het schijnt dat de bouw van een speelzaal voor de
peuters in Silo een groter gevaar is voor de wereldvrede dan bijvoorbeeld de bouw van
raketinstallaties en de verrijking van uranium in Iran. Inmiddels is gebleken dat Hamas 500 km aan
ondergrondse tunnels gebouwd heeft en dat zij lanceerplaatsen naast scholen, ziekenhuizen en
moskeeen gebruiken.
De Gaza oorlog van 2014 was een vreugde voor internationale organisaties voor de mensenrechten,
voor de VN, voor regeringsleiders die een puntje wilden scoren, voor schijnheilige zeurpieten uit
kerken. Ze kregen weer een kans om Israël zwart te maken. Gretig slikten ze allerlei Hamas-leugens
en spuugden die weer uit in 'verklaringen', 'rapporten' en onderzoekingen. Ze klaagden met treurige
stem over de 'misdaden van de Israëli's', over mensenrechten, over 'misdaden tegen de menselijkheid',
over genocide enz. Ze vonden zelfs nieuwe uitdrukkingen, zoals 'buitensporig geweld' uit om hun
antizionisme te kunnen verkondigen. Delegaties, onderzoekscommissies, en ministers besteedden heel
wat tijd en geld om hun medelijden met die arme Palestijnen en tegelijk hun plekje in de
internationale anti-Israël jetset te verstevigen. Zet hier eens tegenover de opmerking van kolonel
Richard Kemp die hij ooit maakte tijdens een conferentie in Jeruzalem. Kemp is de voormalige
commandant van de Engelse troepen in Afghanistan. Hij legde uit dat het Israëlische leger de burgers
in Gaza (en dus ook de Hamas-terroristen) vier uren voor een aanval had gewaarschuwd. Dat er
900.000 pamfletten boven Gaza waren uitgestrooid om de mensen te waarschuwen weg te blijven van
huizen waar de Hamas wapens of strijders had. Er waren 30.000 waarschuwende telefoontjes gedaan
en veel helicopter aanvallen zijn door het IDF afgeblazen omdat er gevaar leek te zijn dat er
burgerslachtoffers zouden vallen. Kemp concludeerde: "Het Israëlische leger heeft meer gedaan om
de rechten van de burgers in oorlogsgebied veilig te stellen, dan enig ander leger in de geschiedenis
van de oorlog."
Als de vredebesprekingen vastlopen wordt Israël aangewezen om meer concessies te doen. Dus Israël
betaalt want de zondebok is schuldig. Per (antisemitische) definitie.
Ach, er zijn zoveel wereldproblemen. De recessie, de klimaatcrisis,,honger, dreigende pandemieën,
het groeit de wereldleiders boven het hoofd. Dus de beproefde afleidingsmanoeuvre wordt weer
aangewend: Geef de Joden, in dit geval Israël, de schuld. Dan slikt de wereld elke leugen, hoe dwaas
en hoe doorzichtig ook. Inmiddels zullen die wereldproblemen als een oordeel over de wereld komen.
Tenzij...tenzij er berouw en bekering komt. Te beginnen bij ons, bij de kerken. Anders loopt dit uit op
wereldwijde catastrofes en ten slotte op eindtijdrampen.
21-7-2009: Bron drs Jan van Barneveld